Boek review; The fault in our Stars
Ik weet het, ik heb al een tijdje niet meer geblogt vanwege heel veel drukte en door mijn gezondheid. De afgelopen week heb ik het echt super druk gehad en heb ik bijna geen rust gekregen. En wat mijn gezondheid betreft, jullie weten het wel van mijn schildklier, dat ik daar moe van wordt enzovoorts. Ik heb daar dus pilletjes voor maar die leken niet te werken.. Ik heb nieuwe gekregen en die leken goed te werken, tot dat ik me afvroeg waarom ik elke avond trillerig werd en amper op mn benen kon staan. Terug geweest naar de dokter, bleek het een bijwerking van die pilletjes.. weer nieuwe en nu werken ze, eindelijk!
Sinds een week ben ik eindelijk weer lekker aan t lezen. Ik had het een tijdje niet gedaan, totdat ik de stad langs een boekenwinkel kwamen en ''The fault in our Stars'' zag liggen. Die moest ik hebben! Naar binnen en kopen. Ik vond het zo leuk dat ik meteen de volgende dag ben begonnen in het boek. Toen ik de eerste drie hoofdstukken had gelezen kon ik niet meer stoppen, ik werd helemaal in het boek meegesleept. Vandaag doe ik een revieuw over TFIOS.
"The fault in our stars - John Green''
Hazel is een meisje en heeft kanker. Drie jaar geleden werd haar leven opgegeven, maar door medische wonderen heeft ze nog een onbepaalde tijd om te leven. Haar moeder dwingt haar naar een kanker-praatgroep te gaan omdat ze niet wil dat Hazel de hele dag in bed ligt en alleen maar ''een vorstelijke beproeving'' leest en naar ''America's Next Topmodel'' kijkt. Bij de praatgroep ontmoet ze een jongen genaamd Augustus. Augustus is al een tijd in remissie en is daardoor zijn been kwijt geraakt, waardoor zijn kanker nu wel weg is. Meteen is er een klik tussen Hazel en Augustus, maar Hazel wil het niet toegeven omdat ze Augustus niet wil belasten omdat ze waarschijnlijk in korte tijd dood gaat. Wel besluiten ze vrienden te zijn en deelt ze haar favo boek ''een vorstelijke beproeving'' met hem. Alle twee vinden ze het een geweldig boek alleen eindigt het boek midden in een zin. Allebei willen ze graag weten hoe het afloopt en wat met de personages gebeurd. Daarom besluiten ze af te reizen naar amsterdam, waar de schrijver woont om daar achter de antwoorden te komen...
Het boek is echt enorm populair net als de film. Ik zag van vrienden en bekenden vaak foto's langs komen en hoorde dat de film ook zo super leuk was. Ik besloot het boek maar eens te gaan lezen.
Wat mij meteen opviel was de schrijfstijl van Green. Hij schrijft alles tot in detail en ook Hazel en Augustus praten anders dan gewone jongeren. Beide houden ze van literatuur en ze gebruiken bij hun spreektaal lastigere woorden dan anderen van hun leeftijd gebruiken. Door deze schrijfstijl leer je de personages beter kennen en kan je jezelf ook beter verplaatsen in de personages.
In het boek zitten een paar grappen maar het is vooral een verdrietig boek. Hazel is ongeneesbaar ziek en Augustus is nog steeds aan het herstellen van zijn kanker. In het boek komen nog meer personages voor met kanker, door de praatgroep. John Green brengt het boek over het algemeen 'luchtig'. Af en toe zit er een stukje tussen waar echt de waarheid in naar voren komt en wat redelijk verdrietig is. Gelukkig is er wel een goede afwisseling tussen de verdrietige stukjes en humor en is het boek daarom ook makkelijk te lezen.
Het einde van het boek was wel heftig. Ik leefde enorm mee met de personages en ik voelde het verdriet dat naar voren werd gebracht in het boek. Het sleept je echt mee en daarom zou ik het boek ook aan iedereen aanraden.